W werdykcie Wojewódzkiego Konkursu Krasomówczego „Usta nie od parady” jury w Pniewach wyróżniło trzech uczniów z naszej szkoły. Celem konkursu przemówień publicznych było wyłonienie najlepszych mówców, którzy wyrażą siebie poprzez różnorodne formy i środki retoryczne z wykorzystaniem wrodzonych zdolności.
Te umiejętności doskonale opanowali:
Victoria Janiszewska z kl. 3B
Jakub Surowy z kl. 3B
Kacper Czerwiński z kl. 3C
Jakub i Victoria realizowali w swoich wystąpieniach motyw wolności, Kacper przemówienie zbudował wokół motywu pasji.
Serdecznie gratulujemy nagrodzonym twórczej wyobraźni.
Przeczytajcie nagrodzoną orację Victorii Janiszewskiej!
„Wolność
Gdy miałam 6 lat, zastanawiałam się, czym jest tak naprawdę wolność, skoro nie mogę jeść słodyczy przed obiadem?
Minęło parę lat i znów stanęłam przed tym samym pytaniem, czym jest wolność, skoro muszę odrabiać zadania domowe, chodzić do szkoły, uczyć się na sprawdziany?
Ostatnio rozmyślałam, czym jest wolność, skoro nawet nie jestem w stanie się uwolnić od swoich myśli?
Czym jest wolność?
Pytanie, które prześladuje wielu poetów i filozofów, a każdy z nas stara się na nie desperacko odpowiedzieć…
Jak daleko sięga wolność? Czy w ogóle ma jakieś granice?
Wiesław Myśliwski powiedział:
„Bo jeśli rozumieć to jako wolność od wszystkim przymusów, to również od siebie. Przecież człowiek sam dla siebie jest najbardziej dokuczliwym przymusem”
Być wolnym od siebie, jednocześnie będąc sobą, to najtrudniejsze zadanie, z którym przyszło mi się zmierzyć. Kryła się w tym wszystkim swego rodzaju sprzeczność, nieoczywistość. Łatwiej jest dobrowolnie zamknąć się w klatce…w klatce przesądów, w klatce kompleksów, w klatce tego jak mam myśleć, jak mam być… Przecież w klatce jest wygodnie…w klatce nie czeka mnie niebezpieczeństwo…lecz także w klatce nie mogę rozwinąć skrzydeł, zaczynam się szamotać, walcząc o wolność. I wtedy do mnie dotarło, że być może nadal nie wiem, co to wolność i być może jest ona drogą pełną upadków i przeciwności, a bycie wolnym jest trudne… Lecz jest mi potrzebna, jak powiew wiatru pod skrzydłami ptaka, który dopiero uczy się latać.
Gdy miałam 6 lat usłyszałam słowa piosenki „Wolność kocham i rozumiem, Wolności oddać nie umiem”
I być może wtedy byłam najbardziej wolna, mimo że nie mogłam jeść słodyczy przed obiadem…”
Dziękujemy za gościnę Ogólnokształcącemu Liceum Sióstr Urszulanek SJK im. św. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach.
Obejrzyjcie relację fotograficzną z wręczania nagród.
Gratulujemy!
